در اين جهان هيچ لذتي رو بالاتر از دونستن نمي دونم؛ معتقد مسئوليت پذير و متعهد و....منطقي. .روابط پايداري كه بر اساس شناخت حقيقي و چند بعدي ست رو ترجيح مي دهم.صداقت و اصول اخلاقي انساني و حسن برخورد رو والاترين انگاره ي يه ادم مي دونم.چون حس اعتماد ؛ باور به رشد شخصي و حس دوست داشتن و دوست داشته شدن رو تو طرفين بالا مي بره. بيان "من كافي هستم" بيان انتخاب خود مقدس و عشق و رد شك و ترس از خود هستش..خودم سعي مي كنم با بالقوه هايي كه روزهام رو با اونها اغاز مي كنم توصيف نكنم. براي تاييد شدن ها نيازي به بيشتر داشتن نيست ...واقعيتي كه با بخش روحاني ما ادمها تضاد داره مي تونه:نفرت ؛قضاوت منفي ؛خود فريبي ؛تقلب عمد براي منافع شخصي رو ،جايگزين همه ي ايده الهاش بكنه ... سعي مي كنم تمام تلاشم تو زندگي انتخاب مسير درست و واقع بينانه به همراه مهرورزي به عزيزان زندگيم به كمك كمال مطلق باشه... " بيخودي خنديديم كه بگويیم دلی خوش داريم .. و قفس هامان را زود زود رنگ زدیم و نشستیم لب رود به آب ؛ سنگ زدیم ..ما به هر دیواری آینه بخشیدیم که تصور بکنیم یک نفر با ما هست..ما زمان را دیدیم خسته در ثانیه ها..باز با خود گفتیم شب زیبایی ست... بیخودی پرسه زدیم صبحمان شب بشود ..بیخودی حرص زدیم سهم مان کم نشود...ما خدا را با خود سر دعوا بردیم و قسم ها خوردیم.. بیخودی پرسیدیم حال همدیگر را؛که بگوییم محبت داریم ..بیخودی ترسیدیم از بیان غم خود و تصور کردیم که شهامت داريم،با هر انتقادي،حصاري اهنين ساختيم و در انديشه ي انتقام شديم؛حقايق را زير پا له كرديمو چه لذت برديم كه زرنگي كرديم..روي هر حادثه اي حرفي از پول زديم.. از خودمان بپرسيم.. ما که را گول زدیم ؟!"

معتقد به خدا؛خوش برخورد و مسئوليت پذيركسي كه نه تنها زيبايي رو دوست بداره بلكه نماينده ي زيبايي عقل و روح باشه..با خانواده چون اولين و مهمترين تاثيرها رو هر كسي از اونجا دريافت مي كنه. اهل تفكر مطالعه و فهم درست باشه.اجتماعي سختي كشيده و متكي به خود. فعال و داراي عزت نفس.سنت ها را پس از نقد منصفانه و منطقي محترم بشماره.در عين روحيه ي يكتا پرستي و انجام واجبات اگه تجدد نقطه ي مقابلي براي مواردي كه ذكر كردم نباشه ;بهش باور داشته باشه براي يشرفت و ترقي. همدم و همدل نه الزاما همسان و همساز...موقعيت شغلي خوب، هدفمند با شفاف سازي هدف هاي شغلي. با هوش ذهني و اجتماعي بالا...پس اينها كه نوشتم از براي تو بود تا شايد ديباچه اي باشه براي يه سفر پر ماجرا.بنابراين اگر به مرحله اي رسيدي كه درك شايسته اي از خودت داري و ميخواهي براي شناخت دنياي ديگري وقت بگذاري بدان هدف يكي ست:اشنايي به منظور ازدواج با رعايت احترام و صداقت..نه وقت گذراني و نه رنجش خاطر طرفين..