سلام به شما که لطف می کنید و پروفایل منو می بینید.راستش فکر نمی کنم هیچ کسی رو بشه در قالب جملات شرح داد مخصوصا اگه گسی بخواد خودشو شرح بده که دیگه کار سخت تر هم می شه.من یه پسر ۳۷ ساله ساکن تهران هستم نکته ای که بیش از هر چیز در مورد من نمود داره شخصیت خاص و کمی غیر عادی منه البته این معنی بدی نداره بلکه بیشتر خاصه چرا که من بدجوری اهل دل و علاقه مند به هنر و متافیزیک و اینجور چیزها هستم که خوب تو این زمونه خیلی مد نیست و به همین دلیل هم گفتم غیر عادی البته یه کوچولو نقاشی و یه کوچولوتر موسیقی و یه ذره هم شعر بلدم که کلا نمی تونه اسم منو در ردیف هنرمندا قرار بده ولی در ردیف هنر دوستها چرا! در مورد اخلاقم هم آدم متعادل و میانه رویی هستم و اهل تلاش برای معاش و در مورد ازدواج بدجوری عشق رو لازم می دونم و زندگی بدون عشق رو مثل جسد بدون روح می بینم که اگه اصلا نباشه خیلی بهتره.خلاصه آنم تیز بین نسبتا باهوش و سختگیر(حتی در مورد خودم)هستم و تعداد دوستان صمیمیم از انگشتان دو دست تجاوز نمی کنه و معتقدم همسرم باید بهترین دوستم باشه.کلا موجود عتیقه یی هستم که باید یه عتیقه شناس خوب منو حسابی کشف کنه...

البته شما دوست عزیز در هر مرحله از مطالعه ی ویژگی های همسر مورد نظر من می تونید به تعداد دلخواه از این جمله(مگه خودت چی هستی که...؟)استفاده کنید ولی فراموش مکنید که آرزو بر جوانان عیب نیست!!!؟ آرزو دارم همسرم خوب باشه!خوب خوب!یعنی از هر نظر در اوج باشه! هم در کمال و هم در جمال نمونه باشه و علاوه بر این با هوش و اهل دل و علاقه مند به هنر و متوجه به معنویات و تحصیلکرده از یه خانواده ی سالم و نرمال تکلیفشو با خودش و خداش و دنیا روشن کرده باشه.اهل فکر و دارای عمق شخصیت.خودساخته و خودآگاه .قدر عشق و صداقت رو بدونه.دمدمی مزاج و بد اخلاق نباشه و خلاصه از فرشته های خدای مهربون باشه که دیدنش منو یاد خدای خالق تمام زیبایی ها و کمالات بندازه ووووو