من فردي برون گرا،پرهيجان و پرجنب و جوش،با احساس،بسيار مهربان و رومانتيک، شاد و آينده نگر ميباشم،در نظرم در زندگي مشترک جايگاه عشق و محبت از همه چيز بالاتره،اهل مطالعه مخصوصا در زمينه مقالات روانشناسي و رموز زندگي موفق مي باشم.اهل شوخي هستم البته با دوستان نزديک و اعضاي خانواده،شنونده خوبي هستم،عاشق سورپرایز کردن و خوشحالی ديگرانم،تحمل بي نظمي و بهم ريختگي رو ندارم وظيفه خودم ميدونم به حقوق ديگران احترام بزارم و اونا رو درک کنم،از ر يا کاري و تفکرات قديمي و تحجر،بي شخصيتي و بي فرهنگي،"خيانت"،زود رنجي،دروغ،غرور،جلف بودن و" اجبار به کارهايي که بر خلاف علايق و تفکراتم هست" بيزارم.مورد شک واقع شدن يا بد دلي و سوء ظن همسر آيندم به هيج وجه برام قبول تحمل نيست چون اينو بزرگترين توهين به شخصيت خودم ميدونم چون وظيفه انساني خودم ميدونم بهش وفادار باشم (همونطور که انتظار وفاداري دارم از طرف مقابلم) ميخوام تو زندگي مشترک با همفکري همديگه تصميم بگيريم و اجازه دخالت به اطرافيانو نديم و نقاط ضعف رفتاري يا ايرادات همديگه را به شکلي زيبا متذکر شويم و هيچ وقت اينکار را جلوي ديگران انجام ندهيم (بيان ايرادات طرف مقابلمان جلوي ديگران جز تحقير معناي ديگري براي همسرمان ندارد كه البته تاثيري نيز به دنبال نخواهد داشت) تخريب محيط زيست و ريختن آشغال در معابر،هدر دادن آب(جارو کشيدن با آب!،باز گذاشتن بي خودي شير آب)وعدم رعايت قوانين رانندگي(عبور از چراغ قرمز و نبستن کمربند)را بي فرهنگي ميدونم(چون طبق"فرهنگ انساني"همه ما در استفاده درست از محيط و منابعي که در اختيارمان هست مسئوليم) از نظر پوشش خوش پوش و شيک پوشم ولي از جلف پوشي بيزارم،در حد معمول حجاب رو رعايت ميکنم و اهل افراط و تفريط نيستم.در نظر من بزرگترين خوشبختي در زندگي اينه که در آن شادي و عشق و درک و احترام به علايق طرف مقابل و گذشت وجود داره ميخوام عاشق زندگي و همسرم باشم...

فردي متشخص،شاد،صادق،تحصيلکرده،روشنفکر،خوش اخلاق،برونگرا،از خانواده اي با فرهنگ که"مهربان"،با احساس و رومانتيک باشه و بتونه احساساتشو ابراز کنه(چون من خيلي با احساسم کسي که خشک و بي احساس باشه نميتونه نيازهامو برآورده کنه)،اهل سيگار،"مواد مخدر و روانگردان"و مشروب نباشه،فردي با درک و فهم بالا،با وجدان،"چشم پاک و متين" که قابل اعتماد باشه و داراي استقلال فکري و مالي باشه،فردي با حوصله،وفادار،خانواده دوست و متعهد به همسر و زندگي مشترک که دنبال محبت کردن و محبت ديدن باشه، کسي نتونه اونو عليه ديگري تحريک کنه(دهن بين نباشه)،منو با کسي مقايسه نکنه بد دهن وعصبي و پرخاشگر نباشه،*زندگي با همسر بد اخلاق و کسي که زود عصباني ميشه و گرفتار خودرايي و ديکتاتوري هست و فقط اطاعت همسر از خودش رو سرلوحه زندگيش ميدونه به هيچ وجه برام قابل تحمل نيست*(بدون توجه به علايق و احساس طرف مقابلش که آيا با تحکم و اجبار،همسرش از زندگيش راضي و خشنود خواهد بود؟و خواهد توانست يک زندگاني توام با شادي و آرامش وعشق براي اون فراهم کنه؟؟ به عقيده روانشناسان چنين فردي بزرگترين ضربه رو به زندگي خودش ميزنه چون"يک عمر" خودشو از يک زندگي توام با شادي و عشق و محبت محروم ميکنه) فردي داراي غيرت کاري،منظم و منطقي که هدفش از زندگي رسيدن به آرامش و سپري کردن اوقات زندگي با شادماني درکنار شريک زندگيش باشه(نه بهانه جويي و عيب جويي از ديگران و شرايط زندگي،و نگران روزهاي نيامده زندگي بودن و از دست دادن نشاط زندگي) کم حرف نباشه،دنبال حل مشکلات و مسائل (در صورت بروز) از راه گفتگو باشه و در صورت لزوم استفاده از نظرات مشاوران و روانشناسان مطلع در اين مسائل،متعصب و سنتي و مذهبي نباشه،به حقوق انساني زنان احترام بزاره،و قيافش به دلم بشينه،هر نظر و خواسته اي داره به صورت کلامي مطرح کنه (چون ذهن خواني و تشخيص خواسته ها بدون بيان کردن به سختي ممکنه)،به خانواده طرف مقابل مثل خانواده خود ارزش قائل باشه،جوانمرد باشه يعني در عين قدرت،عادل باشه و رفيق باز نباشه، فردي که بتونه طرف مقابلشو"درک کنه" و"به زندگي همسرش شادي و عشق بده" ،مي خوام روابطم با همسرم بسيار محبت آميز و رمانتیک باشه و همسرم بهترين دوستم باشه در ضمن من گزينه مناسبي براي دوستي نيستم لطفا مزاحم نشويد